साहित्य

कविता : कङ्कालको जुलुस

पिपला ढुंगाना

समाजको मधुशालाबाट नियाल्दै छु म
कपटले गरिरहेको नृत्य 
असत्यले गरिरहेको भाषण 
मुकुण्डोले खेलिरहेको इमानदारिताको खेल 
धूर्तताले बजाएको चाप्लुसीको सङ्गीत
हत्या, बलात्कार र चिसो दुर्दशाका अखबार ।

सुनिरहेको छु म एउटा नमिठो कानेखुसी,
लुक्दै ओढेर सेतो पर्दा
जो गिज्याइरहेको छ चिच्याहटलाई 
जहाँ झुटा आदर्शको चक्रव्यूहमा 
हराएका छन् छोराहरू 
र समानताको तुलोमा सदियौँदेखि
तुर्लुङ्ग छन् छोरीहरू 
नराम्रोसँग गाँजेको छ तिनलाई
भुलभुलैयाको यो समयले ।

 

उहीँनेर 
कोही मनाइरहेका छन् रमिता 
कोही बेचिरहेका छन् समाचार 
र बालिरहेका छन् चुलो
सबै सबै छन् व्यस्त 
बजाउन आफ्नै डम्फु ।

नारा लगाइरहेका छन् कंकालहरू
जुलुस प्रदर्शन छ बजारमा अहिले 
हामी मार्गदर्शन चाहन्छौँ
भूलभुलैया मुर्दावाद ! 

ए प्रिय, बाआमा
आउनुस् हामी भत्काऔँ यी विभेदका तहहरू 
पत्ता लगाऔँ कारणहरू 
र सामना गरौँ सँगसँगै 
दिएर चुनौती अहंकारलाई
आउनुहोस् हामी उड्न दिउँ 
करुणाको आकाशमा शान्ति सुरक्षा 
र एकसाथ गरौँ सामाजिक दिशाको पुनर्लेखन ।

साभार : रातोपाटी

   

Related Articles

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Back to top button